Poradnik fotografii>HDR - najnowsze osiągnięcia>Kompresja tonalna
Dzisiejsze promocje RTV - kliknij tutaj i sprawdź!
Kompresja jasności, inaczej mapowanie
Rozszerzanie zakresu tonalnego zdjęcia polega na podzielenie przejścia od obszarów najciemniejszych do najjaśniejszych na bardzo dużą liczbę stopni. Nakładając na siebie kilka zdjęć o różnym naświetleniu możemy uzyskać obraz o setkach tysięcy stopni jasności. Obraz taki jest zapisywany przez program składający w osobnym pliku o nazwie *.hdr. Rozszerzenie może być inne i zależy od programu tworzącego plik HDR. Taki plik ma kilkadziesiąt megabajtów. Niestety, obrazu zapisanego w tym pliku nie można wyświetlić na monitorze, gdyż żaden monitor nie potrafi odtworzyć setek tysięcy odcieni jasności.
Zakres jasności takiego obrazu musi zostać zmniejszony do 256, bo tyle odcieni potrafią wyświetlać standardowe monitory. Proces tego zmniejszania dynamiki, czyli liczby odcieni jasności nazywany jest mapowaniem lub kompresją dynamiki. Nie należy mylić z kompresją wielkości pliku celem zmniejszenia jego rozmiaru na dysku.
Mapowanie, czy jak kto woli, kompresja przebiega wg dość skomplikowanego schematu. Chodzi o to, by zmniejszyć liczbę odcieni jasności ale równocześnie odtworzyć w miarę dobrze szczegóły kadru w obszarach najciemniejszych i najjaśniejszych. Sam proces mapowania ilustruje załączony rysunek,
Cała ta skomplikowana procedura zwiększania dynamiki tonalnej, czyli powiększania liczby odcieni jasności zdjęcia a następnie jej zmniejszania prowadzi do otrzymania zdjęcia, które ma
- obszary najjaśniejsze takie jak w zdjęciu wyjściowym najbardziej prześwietlonym,
- obszary najciemniejsze takie jak na zdjęciu wyjściowym najbardziej niedoświetlonym,
- możliwie gęsto wypełnione obszary o pośredniej jasności.
Posługując się programem do tworzenia zdjęć HDR, np. Photomatix Pro mamy możliwość zapisania pliku o największej stworzonej dynamice jasności. Plik taki ma kilkadziesiąt do kilkuset MB i nie ma dla przeciętnego fotoamatora specjalnej wartości, dlatego programy do tworzenia zdjęć HDR nie zapisują go automatycznie a jednie na nasze życzenie. Do czego taki plik może służyć? Przede wszystkim do archiwizacji zdjęcia o najwyższej możliwej dynamice celem jego ewentualnego późniejszego opracowywania. Nie jest fantazją przewidywanie, że za kilka lat mogą pojawić się urządzenia wyświetlające obrazy o dynamice rzędu kilkuset tysięcy. Wówczas nasz zarchiwizowany plik będziemy mogli obejrzeć jako zdjęcie odpowiadające jakością temu, co widzi oko ludzkie.
Używasz Facebooku'a? Kliknij "lubię to", będziesz dostawał informacje o nowościach na naszym serwisie.